Η διαχρονική σπορά της ζωής (Αρκαδία Χαίρε, Σούζαν Σόνταγκ) #TDF17


Με την Αρκαδία Χαίρε να ξεχωρίζει, ιδού άλλες τρείς παρουσιάσεις από το πρόγραμμα του 17ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.




ΜΕ ΛΕΝΕ ΚΟΥΜΠΑ

Ο Κούμπα είναι παιδί, λίγο πριν την εφηβεία, που ζει στην Πολωνία. Οι γονείς του μετά από σοβαρά οικονομικά προβλήματα αποφασίζουν να μεταναστεύσουν σε αναζήτηση δουλειάς στην Αυστρία (η μαμά) και στην Σκωτία (ο μπαμπάς). Ο Κούμπα αναλαμβάνει να προσέχει το σπίτι της οικογένειας αλλά και τον μικρότερο αδερφό του. Περισσότερες από 100 χιλ. οικογένειες από χώρες της Ανατ. Ευρώπης ζουν το ίδιο δράμα με την οικογένεια του Κούμπα. Παιδιά εγκαταλλείμενα λόγω ανάγκης, χωρίς την αναγκαία φροντίδα και προστασία από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Μοιραία λοιπόν τα παιδιά αυτά υποκύπτουν πολύ εύκολα λόγω ευάλωτης ψυχολογίας στο λάθος. Το ίδιο γίνεται με τον Κούμπα, του οποίου η απουσία της μητέρας του του στοιχίζει πολύ και τον οδηγεί σε ένα πρόγραμμα επιτήρησης από κοινωνικό λειτουργό.

Τρυφερή η ματιά της σκηνοθέτιδος Όσε Σβενχαϊμ Ντρίβενες πάνω σε ένα μείζον κοινωνικό ζήτημα για την Ευρώπη του σήμερα. Ζήτημα που ίσως να μην είναι και τόσο γνωστό πέρα απο τα όρια της Αν. Ευρώπης (η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών αυτών μπήκε την προηγούμενη δεκαετία στην ΕΕ έχοντας σοβαρά οικονομικά ζητήματα να λύσουν με στόχο την εναρμόνιση τους με το ισχύον κατεστημένο της Ευρώπης και έτσι αναπτύχθηκε μια νέα αγορά προσφοράς και ζήτησης εργασίας με χαμηλότερο κόστος για τις εύρωστες και ισχυρές χώρες (όπως η Γερμανία) σε αντίθεση με το γνωστό ανέκδοτο του Πολωνού υδραυλικού, που έχουν διαδώσει οι ισχυρές οικονομίες της ΕΕ.



* Η ταινία ολοκλήρωσε τις προβολές της στο #tdf17

ΑΡΚΑΔΙΑ ΧΑΙΡΕ



Χρειάστηκαν 15 χρόνια για να επιστρέψει στο ντοκιμαντέρ ο Φίλιππος Κουτσάφτης αλλά άξιζε τον κόπο. Η Αγέλαστος Πέτρα του άλλωστε αποτελεί μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς για το ελληνικό ντοκιμαντέρ. Με στυλ πλέον αναγνωρίσιμο και πλούσιο υλικό κινηματογραφημένο σε βάθος χρόνου παραπάνω από μια δεκαετία ο Κουτσάφτης συνεχίζει την περιδιάβαση του στον ελληνικο χώρο και στον χρόνο έχοντας στο επίκεντρο αυτή τη φορά την περιοχή της Αρκαδίας.

Με τον ίδιο σε ρόλο αφηγητή και με βάση τον χώρο της Τεγέας, σημείο με πλούσια ιστορία για την Αρκαδία ο Φ. Κουτσάφτης δίνει ένα άριστα δουλεμένο ντοκιμαντέρ με λεπτότητα και ευαισθησία για το θέμα του. Η απόσταση του ένδοξου και ρομαντικού παρελθόντος σε σχέση με το παρόν της εγκατάλειψης και της πνευματικής ισοπέδωσης της Αρκαδίας γίνεται εύκολα ευδιάκριτη στον θεατή. Ο επίγειος παράδεισος, η γη που γέννησε σημαντικές μάχες και λειτούργησε σαν "προθάλαμος" για την γειτονική Σπάρτη, ο χώρος δράσης του θεού Πάνα, η παντοτινή αφοσίωση των ντόπιων στη σχέση τους με την Γη και την γεωργία, οι φιλολογικές αναφορές αλλά και το εγκεφαλικό παιχνίδι με την εικόνα της Αρκαδίας, την χαμένη αθωότητα και την αλλοτρίωση και εγκατάλειψη του χώρου σήμερα (εμφατικό παράδειγμα η εγκατάλειψη του Μαλλιαροπούλειου Θεάτρου της Τρίπολης και η παρουσίαση της παρέλασης της 25ης Μαρτίου, δύο στοιχεία για την προβληματική πνευματική κατάσταση της σημερινής Αρκαδίας)  με πλούσιες ποιητικές ή ζωγραφικές αναφορές δημιουργούν ένα υπεροχο αποτέλεσμα και προσφέρουν στο #tdf17 μια απο τις ομορφότερες ελληνικές ταινίες της φετινής διοργάνωσης.



* Το Αρκαδία Χαίρε ολοκλήρωσε τις προβολές του στο #tdf17 και θα προβληθεί πλέον με διανομή στις αίθουσες το φθινόπωρο του 2015

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΟΥΖΑΝ ΣΟΝΤΑΓΚ



Ντοκιμαντέρ της Νάνσι Κειτς που εστιάζει στη ζωή και το έργο της Σούζαν Σόνταγκ. Η ταινία στέκεται με πολύ σεβασμό και αγάπη στην προσωπικότητα της Σόνταγκ, χωρίς να την εξιδανικεύει (και αυτό μετράει στα θετικά της ταινίας). Σε επίπεδο κινηματογράφησης η ταινία χρησιμοποιεί πλούσιο αρχειακό υλικό με εύστοχο τρόπο ενώ κινείται αισθητικά με άνεση ανάμεσα στην ποπ και γκει κουλτούρα της εποχής, στοιχεία που χαρακτήριζουν τον βίο της Σόνταγκ και την ανέδειξαν (πέρα από την πλούσια πνευματική, ακαδημαϊκή και καλλιτεχνική της δραστηριότητα) σε icon της εποχής της.

Σε επίπεδο τεκμηρίωσης καλύπτει ένα ευρύ φάσμα από την πλούσια δράση της Σόνταγκ τόσο ως συγγραφέας όσο και ως σκηνοθέτις, αν και το έργο της δεν χαίρει, όπως κατανοούμε απο τις συνεντεύξεις, απόλυτης εκτίμησης (ιδιαίτερα η σκηνοθέτις και λογοτέχνις Σόνταγκ) ωστόσο ο δυναμισμός της και η οξυδέρκεια που είχε την έκαναν να ξεχωρίσει απο την αρχή. Σημαντική ένσταση (και ίσως μοναδική) η εμμονή της σκηνοθέτοδος στην προσωπική ζωη της Σόνταγκ και η λεπτομερής σε κάποια σημεία ανάλυση των ερωτικών σχέσεων της, αν και ως ένα βαθμό και αυτό δικαιολογείται μέσα από την έντονη προσωπικότητα της Σούζαν Σόνταγκ που έδινε έμφαση σε έννοιες όπως αγάπη, αλήθεια, ζωή.



* Το Σχετικά με την Σούζαν Σόνταγκ έχει μια επαναληπτική προβολή στο #tdf17 την Τετάρτη 18/3, 6μμ, στην αίθουσα Φ. Λιάππα


    

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ - ΝΕΑ ΖΩΗ 705 (ΤΟ ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ ΜΙΑΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ)

ΟΙ 100 ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ

ΑΡΜΑΝΤ ΑΜΑΡ - Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ